Evet ben bir hayalperestim. Bazen her ne kadar daha gercekci bir insan olabilmeyi diliyor olsamda icten ice, aslinda seviyorum hayal kurabilmeyi, bir resme bakarken icine girip orada bulunabilmeyi... Kendi halimde romantik ve naif bir dunyanin icinde dolasmayi seviyorum evet. Belki de binsekizyuzlu yillarin Fransa'sinda dunyaya gelmeliymisim. Yakisikli bir Fransiz sairine asik olur, danteller, inciler, guller, saraplar ve siirler icinde bir hayat yasar giderdim muhtemelen. Reenkarnasyona inanmam fakat varsa da kesin oyle bir hayat yasamis ve etkisinden kurtulamamis olmaliyim ki hala yasadigim caga adaptasyon sorunu yasiyorum. Hayir dunyaya gelirken bir oryantasyon egitimi falan da vermediler ki. Ustelik dile kolay tam bes yil, dunyanin gorup gorebilecegi en gercekci insana ev arkadasligi yapmak suretiyle refakat etmis olsamda durumum hala icler acisi. Yasadigim onca hayal kirikligindan ve yedigim onca dost kazigindan ders alamamis olmam da cabasi. Akillanmayinca akillanmiyor insan iste. Ama en basta da dedigim gibi herseye ragmen seviyorum ben bu hallerimi. Iyi ki boyleyim; hissedebiliyorum, uzulebiliyorum, aci cekebiliyorum, gulebiliyorum ve deger verebiliyorum. Iste an itibariyle boyle hissediyorum efendim. Herkese duygularini ertelemeden, yok saymadan, acilariyla beraber oldugu gibi kabul edip yasayabilecegi insanca bir gun diliyorum. Mutlulugunuz bol olsun..SAYGILARIMLA