KAHVELİ ŞEKER

  Kahveli şekeri çok severim. Herşey kahveli şekerle başladı demek istemişimdir hep ama ne yazık ki işin aslı öyle olmadı.
     Mucizelere inanır mısın? Hahh..Elbette ben de inanmam. Fakat inanmak istemişimdir hep. Mesela birkaç kez inanır gibi olmuştum. Bir şakamı ciddiye alıp bozulduğunda inanmıştım aslında. Tabi hemen arkasından herşeyi mahvetmeseydin olmazdı sanki. Birkez daha inanmanın eşiğine gelmiştim..Hani çok kalabalıktı ama aslında sadece ikimiz vardık. Ya da bana öyle gelmişti bilmiyorum. Şu ara zihnim biraz bulanık. O zaman sana sımsıkı sarılmak gelmişti içimden. Ama ben sana hiç sımsıkı sarılmadım. Hatta o kadar sımsıkı olmasına gerek bile yoktu. Neyse bu konuları fazla düşünmemem gerekiyor aslında.
     Ama inanmak öyle geçici bir eylem ki, hemen sönen bir balon gibi. Zaten artık mucizeler de kalmadı hikayemde. Biliyor musun benim asıl mucizem sendin. Senin varlığın öyle büyülü öyle sihir dolu birşeydi ki, insana herşeyin üstünde biryerde olduğu hissini verirdi adeta. Sen eminim beni yine anlamıyorsundur. Benim kelimelerim hep yabancı çünkü sana. Mucizeler, sihirler falan. Sen başka şeylere inanırsın elbette. Ne tuhaf insanın dilini bilmediği, kendisini anlamayan birine derdini anlatmaya çalışmak.
     Şunu söylemeliyim ki ne zaman biteceğini bilmemekle beraber bu hikayenin de diğer tüm hikayeler gibi biteceğini biliyorum. Mutlu sonlara inanmam. Belki de artık daha gerçekçiyimdir kimbilir.
    Fakat birgün biryerde kahveli şeker ikram ederse biri, çok kısa bir anlığına dahi olsa BENİ HATIRLA