Şu bir gerçek ki; karizma insana yaşla birlikte gelen birşey. Hani doğanın bir nevi "Artık gençliğini, diriliğini kaybetmiş olabilirsin. Ama bak sana nasıl ayrı bir görüş, duruş ihsan ediyorum" deme şekli gibidir. Bir nevi teselli bonusu da diyebiliriz. Farkındalıktır karizma. Kendini adam sanan adamcıkların ve cin olmadan adam çarpmaya çalışanların dünyasında kendi kendine eğlenebilmektir. Umursamamaktır. Ne istediğini bilmektir. Güçtür karizma. Elbette bu özelliklere gençliğin baharında sahip olamıyor insan. Olsa da karizmatik durmuyor bir kere. Yirmi yaşında birinin her yeri karizma olsa ne olur. Yerim ben onun karizmasını. Üstüne bir bardak kola bile içebilirim. Olmadı süt içerim. Ama küçücük beyniyle akıl oyunlarına kalkışan bir cücenin hadsiz cesaretine gülerim her zaman.
0 yorum:
Yorum Gönder