Adam yakışıklıymış. Hapisten yeni çıkmış. 12 yıl önce sıfır promille yoldan geçen bir kadına ve kadının elindeki bebek arabasında, mışıl mışıl uyumakta olan bebeğe çarpmış. Kadın olay yerinde ölmüş. Bebek 17 gün daha yoğun bakımda uykusuna devam etmiş. Meğer o uyurken canavar hastane mikropları bebeğin vücudunu ele geçirmeye çalışıyorlarmış. Sonunda bebek savaştan habersiz kaybetmiş. Son nefesini vermeden önce gördüğü yüz annesininmiş. Annesi ona en sevdiği ninniyi söylüyormuş. "uyu bebek, güzel bebek" diyormuş. Adam iki canın cezası olarak hapiste volta atarken canı çok yanıyormuş. Her gece kadının ölmeden önceki ifadesi geliyormuş yüzüne. Ya da öyle olmasın da, adam her gece başka başka kabuslar görüyormuş mesela. Hapisten çıkınca annesiyle yaşadığı eve geri dönmüş. O gün dışarıda işi varmış. Aslında adamın henüz bir işi yokmuş da, annesi onu uzakça bir semte birşeyler aldırmak için yollamış. Adam evden çıkıp metroya doğru yürümeye başlamış. Üzerinde kot pantolonla sarı çizgileri olan bir tişört varmış.
Kadın çok mutsuzmuş. Etrafındaki hiç kimseyi sevemiyormuş. Herkes yalancıymış çünkü. Giderek yalnızlaşıyormuş. Kadının bir de çok büyük bir sırrı varmış. Sırrı ne olsuuun? neyse bulamadım şimdi. Oraya sonra döneriz. Kadının da uzak bir semtte bir işi varmış. Ama önemli bir işmiş. Çok önemli bir toplantısı olsun şimdilik. Kadın normalde rahatına düşkün biriymiş. Topuklu ayakkıbılarla falan hiç işi olmazmış. Ama o gün önemli bir toplantısı olduğu için siyah stilettolarını giymiş. Aynaya bakınca beğenmiş kendini. Fuşya rujunu sürdükten sonra çantasına atıp dışarı çıkmış. Metroya doğru yürümeye başlamış.
0 yorum:
Yorum Gönder