Belkide acıma ortak etmemeliydim kağıdın ve kalemin şerefini

          Bir gül dikenine tutunmuş yağmur damlası kadar bile
          Tutunamamıştım belkide hayata

          Gözlerimden düşen ateş,

          Belkide bu yüzden yakmamıştı okyanusları

          Gül dikeninden düşen damla,

          Bu yüzden taşırmamıştı belkide denizleri

          Susuyorsam,

          Kağıdın ve kalemin hatrınadır bilesin

          Harf harf ezberimdedir yalnızlık

          Aldığım nefes kadar yakındın

          Zamanın kuytu labirentlerinde

          Ve sürgüne giderken simsiyah bir geceden

         Gündüzlerimi yitirdim gülüşlerinde