Neredeyse Çarpıyordu Yalnızlığım Yalnızlığınıza

Belkide bir yanlış anlaşılmadan ibaretti herşey. Oysa gözleriniz hakikatin ta kendisi gibi gelmişti bana. Gözleriniz ki çok eski bir masaldan yadigar.
Afedersiniz! neredeyse çarpıyordu yalnızlığım, yalnızlığınıza. Ki yalnızlık en çok hüzne yakışır.
Kokunuz...Amber bahçelerinde seyrü sefer misali.
Siz...Nasıl söylesem, sanki beni dinlemiyor gibisiniz. Gözleriniz uzakta bir kederde asılı.
Üşüdüğümü söylemiş miydim? Bu vakitler serin olur buralar, siz bilmezsiniz. Ansızın şifayı kaparsınız. Hekim bulmakta zordur. Her derdin şifası başka başka olur...Bilirsiniz.
Sahi kuzum siz hangi masaldan çıkageldiniz böyle? Yanlış bir masalın içine düşmüş gibisiniz. Bu çekingen gülüşünüz, kararsız tavırlarınız, birgenç kızın kalbini kırmakta. Söylemeliyim ki pek de centilmenliğe sığmıyor tavırlarınız.
Hoşçakalın öyleyse. Sanırım gitmeliyim. Aklıma gelmişken... elleriniz...hani beğenmediğinizi söylemiştiniz daha önce. Bence haksızlık ediyorsunuz. Geçen gün...keman çalıyordunuz hani. Neyse boşverin. Vakit epeyce geç oldu. Sahi üşüdüğümü söylemiş miydim?  Bu akşam oldukça serin hava. Gökyüzü de pek tuhaf. Hiç böyle görmemiştim.
 Bu kederli hallerimle sizi de sıkmış olmalıyım affedin.
 Neredeyse çarpıyordu yalnızlığım, yalnızlığınıza. Ki yalnızlık en çok bana yakışır...Bilirim