GELDİM BEN

     Nihayet yazma orucum bitti. Masmavi bir denizin ortasında, yeşil bir taze fasülye tanesi ne kadar aykırı duruyorsa, o kadar aykırı hissediyorum kendimi bu dünyada. Aslında herkes gibi sıradan bir görünümüm vardı...Ancak bunca yıldır bu bedenin içindeyim, yinede hissedebiliyorum o belli belirsiz uyumsuzluğu. Mavi ege sularında ufka doğru yüzerken, işte bunlar geçiyor aklımdan. Bu olmamalı hayatta VAR oluş nedenim diyor iç sesim. Hergün aynı, tekdüze hayatı yaşayıp, hergün aynı yüzlere bakmak olmamalı diyor. Tıkıyorum kulaklarımı.

     Mutsuz değilimde hüzünlüyüm belki biraz. Hayat ne tuhaf; sıradanlıktan sıkıldığım şu anlarda bile, alışkanlıklarımı özlüyorum bir taraftan.
     Geldim ben. Buralardayım bundan böyle. Geç oldu belki biraz ama, herkese merhaba.